OOGSTEN
Noem een zaaier
niet te snel een armoe-zaaier,
een zen leer-raar
niet te vlug een leegloper.
Want als de waarheid van de oogst
aan het licht zal komen
zult gij in de grond zinken
van schaamte
met uw erfenissen.
Als de graankorrel
de hand van de zaaier is vergeten,
wordt het proces karmisch omgedraaid.
O wee, wie laatst lacht
betaalt nooit meer de pacht
en de klacht,
zalig zijn de zacht…
Op een noemer van een breuk past soms een teller of is er in Zen geen wiskunde?
Honderd pijlen maken nog geen boog, dertig bogen nog geen doelwit.
De scherpschutter kijkt verder dan het slachtoffer meent te voelen. Als de rivier consequent blijft keert hij nooit meer terug om de bron te storen of zouden we bij een Boeddha-theetje niet durven ondervragen: is er in zen ook een IQ? Ja, ik zeg zeker neen. Neen, ik zeg zeker ja. Ik heb dagen dat ik zelfs ‘janeen’ en ‘neenja’ durf zeggen.
Ontstaat er dan toch werkelijk dualiteit als men 2 penselen gebruikt voor één palet of is verlichting alleen voor meneer Lumière en gloeilampbatterijtjes. Ik herinner me de woorden : ze zeggen in het oosten dat Boeddha zijn verlichting kreeg door een blaffende hond die boe, boe, boe, boe zei. Daar de hond niet beet, want blaffende… ja, ja, je weet wel, kreeg Gautama de Satori van de geweldloosheid. Zo kan men enkel maar zaaien wat men heeft geoogst en oogsten wat men heeft gezaaid.
Bij het kneden van het brood blijft de laatste graankorrel plakken. Bij het beschouwen van de kleinigheid van zo een kosmisch beginsel valt men bewusteloos in zwijm door de onmacht van de ‘epileptoïede’ berekening van de toevalskansen dat zo een graankorreltje ’s morgens in je boterham terecht komt.
Bij het poetsen van mijn tanden viel al dat getheoretiseer plots neer. Met wat bloed en wat pasta draaide de waterkraan het verleden en de toekomst op nul.
Nu aankomen, zelfs in Aarschot, is een schot in de roos. De pijl zit reeds in het mikpunt en de boog ontspant zich. De varkenspees is bijna versleten en de laatste pijlen hou ik voor een legendarisch rusthuis voor ondergewaardeerde kunstenaars. Plots laat een duif een natte kwak vallen op mijn neus. De hemel zendt zijn zegels, jawel mijnheren en dames, het is goed geweest.
Tijl en Nele
Symbool van vele
generaties inquisitie,
een verzet tegen onvrede en onrechtvaardigheid.
Als hun koppen wederverschijnen
is de inquisitie daar
en staat een of andere alfa klaar.
Dit keer wordt het echter loodzwaar
Ze hebben de uil van Tijl gedood
en zijn spiegel gebroken
Want Lamme Goedzak deed
een vermageringskuur
en verkoopt zijn vel dit keer zeer duur.
Vraag het maar aan den Thesse zelf,
die kan al die alfa’s aan
met zijn omega’s 10 voor 11
Dun Uylenspieghel
Adresse de l'exposition :
De Knoet
Schaluin 78
3200 Aarschot
Pour connaître les horaires d'ouvertures
Téléphone : 0032 (0)16/ 56 77 68